بررسی تغییرات هیستومورفومتری پوست موش صحرایی بالغ متعاقب تزریق PRP و PPP

زمینه مطالعه: PRP یک فرآورده بیولوژیک است که تفاوت معنی‌دار آن در مقایسه با داروهای صنعتی و برخی روش‌های سنتی نشان داده شده است. از مزایای این  روش، سهولت تهیه PRP در مقایسه با مواد بیولوژیک دیگر و همچنین امکان تهیه این فرآورده در مطب و ایمنی بالای آن می‌باشد. هدف: بررسی اثرات تزریق پلاسما بر پارامترهای بافت‌شناسی پوست بود. روش‌کار: 30 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه PPP و گروه PRP. پس از اخذ خون از حیوانات و سانتریفیوژ آن و ایجاد دو فاز غنی و فقیر از پلاکت، تزریقات پلاسما به صورت یکبار و با حجم µl‌200 پلاسما به همراه µl‌100 گلوکونات کلسیم 2% توسط سرنگ همیلتون در روز اول آزمایش انجام گرفتند. پس از 7 روز، نمونه‌های پوست از قسمت پشتی حیوانات اخذ شدند. پس از طی مراحل مختلف پاساژ بافتی، مقاطعی با ضخامت µm‌6-5 تهیه و با روش هماتوکسیلین-ائوزین و تری‌کروماسون رنگ‌آمیزی شدند. پارامترهای ضخامت کل پوست، ضخامت لایه‌های اپی‌درم، درم و هیپودرم، ضخامت غلاف اپی-درمی ریشه مو، حداکثر عمق فولیکول‌ها، تعداد فولیکول‌های مو و غدد سباسه و نهایتاً بررسی تعداد سلول‌های فیبروبلاست و درصد پراکندگی رشته‌های همبندی اندازه گیری شدند. نتایج: نتایج حاصل نشان داد که تزریق  پلاسما کاملاًً وابسته به تعداد پلاکت‌ها، تأثیرات معنی‌داری در افزایش اکثر پارامترها داشتند (05/0>p). نتیجه‌گیری نهایی: نتایج این تحقیق به وضوح نشان دهنده نقش مفید این عمل زیبایی بر بهبود فاکتورهای پوست در گروه‌های دریافت کننده پلاسما، بخصوص PRP بود. به نظر می‌رسد تغییرات مشاهده شده در پوست به دنبال تزریق پلاسمای غنی شده در اثر آزاد شدن فاکتورهای رشد موجود در گرانول‌های پلاکت‌ها باشد.